Автор - 1234567895425
ұлы отан соғысы- қанның судай аққан кезеңі.Бұл заманда қаншама қазақ жастары қыршыннан кетті.Қазақ қызын шашынан сүреп, иттей байлап, терең шұңқырларға малдай апарып төгіп тастады. Жасты жас демей, қарияны қария демей ойларына келгенді істеген заман болды бұл. Ол кезде қаншама отбасы тірдей отқа оранып, қарша бораған оқтың астында қалды...
... Жас балалар ата - анасынан айырылды... Бұның өзі оларға берілген ауыр сынақтың броі ғана еді.Одан соң, байғұс-бейбақтар қайда барарын білмей, көздерінен моншақтап тамған жастарды қорек етіп, киерге киім, ішерге тамақ таппай қанша уақыт күйінді десеңші... Бірақ қатал тағдыр оларды бұнымен ғана қинап қойған жоқ. Өзге елге апарып, сол жердің құлы мен күңі етті. Бір үзім нанды жылатып берген айуандардан басқа не күтесің? Менің бір күйінерім, соғыс болса да балаларды аман алып қалуға тырысқанымыз да ғой...